Historia kampanii wiosennej 1813 roku, Tom II: Od końca kwietnia do zawarcia zawieszenia broni

Po czteromiesięcznym okresie gorączkowych przygotowań mających na celu odbudowę Wielkiej Amii po klęsce w kampanii rosyjskiej 1812 roku Napoleon rozpoczął działania ofensywne przeciwko maszerującej na zachód armii prusko-rosyjskiej. Temu właśnie tematowi Albert von Holleben zamierzał poświęcić drugi tom swojej pracy o przebiegu kampanii wiosennej 1813 roku. Śmierć w 1906 roku, dwa lata po wydaniu tomu pierwszego, nie pozwoliła mu dokończyć pracy. Jego wysiłki nie poszły jednak na marne. Skrupulatnie zebrane przez niego materiały archiwalne i notatki wykorzystał inny niemiecki historyk, Rudolf von Caemmerer. W swojej pracy przedstawił on przebieg działań wojennych w maju 1813 roku na terenie Saksonii, zwycięskich dla armii francuskiej bitew pod Lützen i Budziszynem, a także zmagań na północy Niemiec. Obok ukazania zmagań wojennych autor dystansuje się od dość powszechnego poglądu, że zawarcie przez Napoleona w czerwcu zawieszenia broni było poważnym błędem cesarza Francuzów.
Wydanie polskie zawiera także drugą część opracowania Ottomara von der Osten-Sackena (część pierwsza została zamieszczona w tomie I) poświęconego armii francuskiej tego okresu, jej sytuacji i trudnościom, jakie musiał pokonać Napoleon, aby móc skutecznie stawić czoła koalicyjnym wojskom.

DODAJ TWOJĄ OPINIĘ