Mosty i Tczew 1939. Dwie akcje specjalne niemieckich sił zbrojnych przed rozpoczęciem kampanii polskiej

Wydany przez Hitlera w dniu 3 kwietnia 1939 r. „Rozkaz o jednolitych przygoto­waniach wojennych Wehrmachtu na okres 1939/40” zawierał polecenie, by niemieckie siły zbrojne osiągnęły stan pozwalający, w przypadku konfliktu z Polską, na wyeliminowanie w krótkim czasie całości sił przeciwnika. „Operacje winny być rozpoczęte w błyskawicznym tempie i doprowadzone do końca tak szybko, jak tylko możliwe, aby świat w krótkim czasie postawiony został przed faktami dokonanymi.” Przygotowania do owego „Planu Białego” zakończone miały być do dnia 1 września 1939 r. W końcu czerwca 1939 r. głównodowodzący wojsk lądowych przedłożył plan operacyjny. Jego podstawowym zamysłem było oskrzydlenie i zniszczenie zasadniczych sił polskiej armii, oczekiwanych na zachód od linii Wisły i Narwi, dzięki koncentrycznemu natarciu Grupy Wojsk Lądowych „Północ” (3. i 4. Armia) z Pomorza i Prus Wschodnich oraz Grupy Wojsk Lądowych „Południe” (8., 10. i 14. Armia) ze Śląska i Słowacji.

Grupa Wojsk Lądowych „Północ” winna zasadniczymi siłami 3. Armii oraz zbierającymi się na wschód od Wisły siłami 3. i 4. Armii „atakować tak szybko, jak tylko się da w kierunku ogólnym na Warszawę, celem pobicia, przy współdziałaniu obydwu grup, znajdujących się na północ od Wisły sił nieprzyjaciela, po czym w dalszym współdziałaniu z Grupą Wojsk Lądowych «Południe» zniszczyć znajdujące się jeszcze w zachodniej Polsce siły nieprzyjaciela”, przy czym 3. Armia otrzymała jeszcze zadanie dodatkowe, polegające na tym, iż na rozkaz dowództwa Grupy Wojsk Lądowych „Południe” miała ona częścią swych sił ułatwić 4. Armii przeprawę przez Wisłę.

DODAJ TWOJĄ OPINIĘ